πεντηκονθήμερος

-η, -ο / πεντηκονθήμερος, -ον, ΝΑ

αυτός που διαρκεί πενήντα ημέρες ή αυτός που περιλαμβάνει διάστημα πενήντα ημερών («πεντηκονθήμερος προθεσμία», Διον. Αλ.)

νεοελλ.

το ουδ. ως ουσ. το πεντηκονθήμερο

χρονικό διάστημα πενήντα ημερών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντήκοντα + -ήμερος (< ἡμέρα), πρβλ. πενθ-ήμερος].